Seniko’ sama baranak tujuh, laki sama nise’age’. Kepanyai begumpu’, jako’ sedua sepakat: “O…san, buh tua nike’ ntawa’”. “Au’ buh mah saut siko’. Kita’ miak ditu’, kemua inai kita’ ka’ nike’ ntawa’”. Au’ nang lama’”, jako’ bala anak sdua.
Turun seniko’ bisan bejalai-jalai datai ka pun ntawa’ meda’ buah ntawa’ mayoh mudoh.
“Isan de baroh, ila’ ku nike’. Asa ku dah nguleh, isan ngangkut,” jako’ kera’ ngajar ukui. “Au’, saut ukui.
Nike’ kera’ setegal datai ka pucok. Duleh ya mudoh ntawa’, asa da laboh sige’ pecah, laboh sige’ pecah.
Nyau mayoh asa udah daruroh, turun kera’ datai ka baroh. “Ni buah ntawa’ teh,” jako’ kera’ nanya’ ukui.
“Nise’, mis pecah, nitauk ku ngangkut utai pia’, jako’ ukui.
“Bula’, jako’ kera’ nganu’ ukui. Nyau mis de pakai. “Adu nise’ jara’. Tu’ mah seleka dua tai adai udah ku putek kah de’, jako’ ukui.
“Ku meda’ gigi de’. Asa kuning de’ mah makai,” jako’ kera’ nganu’ ukui. Ngeransing ukui, kera’ meda’ gigi ukui kuning, salade’ da palu’, pisan ukui. Sangka’ kera’ mati mah ukui. Kera’ pulai ngemai’ ntawa’ seleka dua.
Datai ka rumah: “Ni inai,” jakok’ bala anak ukui nanya’ inai kera’. “Nyin age’ dudi, nya’ lah ya tade’,” saut inai kera’.
Nyau ka’ malam ari na’ mah inai ukui tu’ datai. Bakaringi mah bala anak ukui nyabak ngerakau inai jung bedau datai. Pia’ sida’ manyade’ cerat meda’ anak kera’ mangum buah ntawa’. Inai kera’ ne ngelebang nucek sida’.
Ari pun malam, ujan parah. Jako’ kisah, adai udeh ai’, laboh nitek pening ukui. Sejurus ingat ukui, baru’ ya ka’ pulai, ya nyau ingat ke bala anak detingal kedire’ da rumah. Riu ya ngerakau. Bejalai, meda’ babi de pupoh luma’ nyalak, kepajah mupoh de tangkap, de rinas, mati babi jung debai’ pulai.
Datai ka rumah, bala anak ya meda’ inai datai pia’ ngemai’ babi, nadai ugai pengaga sida’. Babi dapensaya. Udah de tetak keda’ ngau rempah, kedua’ da salai. Baburoh inai mulah pantar, nyau udah dapulah, babi da pajak ka dalam rimpe’, mua debuka’, da idop ka api da baroh. Datungu’ ya selabuk ka tisi teban tai likun.
Cerat udeh inai kera’ tu’ meda’ salai babi inai ukui. Baru’ ya ka’ ncuri salai. Da intup inai kera’ ari pucuk kayu, meda’ nise’ upa inai ukui nungu’ dia’. “Kita’ ditu’ mah, ku ka’ ngame’ salai babi inai ukui nyin,” jako’ inai kera’ nganu’ anak. “Au’,” saut anak kera’. Turun inai, minta’ ati,” jako’ anak. “Minta untak,” jako’ siko’.
Baruh ka’ baruh, sema’ pantar salai peda’ kiba’ kanan, ke lanah-klinih meda’ urank sema’ nya’ nise’ upa. Ceruk kera’ tama’ rimpe’. Beguai inai ukui ngusung pantar salai, da tutup, da tamid teguh-teguh. Pia’ ga’ inai kera’ ciak ka ciak dalam rimpe’. Da idup ka api da baruh pantar bauh-bauh. Klama’ mati inai kera’ dalam rimpe’ ukui. Baru’ ya nyuruh bala anak ngrinas bala anak kera’, mati uga’ ga’ anak kera’. Bataga’ ukui, pia’ barempah salai pia’ barempah kera’.
No comments:
Post a Comment